Εγώ και ο στόχος μου.. είμαστε δύο τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες.
Αυτός λουστραρισμένος, μοσχομυριστός, με τουπέ, πολυμαθέστατος, νοικοκύρης, αυστηρός, καυστικός, ακριβοθώρητος και πολυάσχολος. Εγώ από την άλλη, καθημερινή, με τις ατέλειες μου, γήινη, προσιτή, με κενά και ελλείματα, συγκαταβατική, τρυφερή, κοινωνική και ανασφαλής.
Τι και αν όταν γνωριστήκαμε ενθουσιάστηκα και δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο; Είμαστε εκ διαμέτρου αντίθετοι. Τα ετερώνυμα όμως έλκονται και έτσι δεν χρειάζεται να πολύ να καταλάβετε μάλλον τι έγινε στην συνέχεια.. τον ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα. Σφόδρα. Μου φούντωσε η φλόγα, ήταν και άγνωστος, απρόσιτος ακόμα, και όλο αυτό τον έκανε να μοιάζει θελκτικός. Τον σκεφτόμουνα συνέχεια, σε αντίθεση με εκείνον που ήταν ψυχρός, λιγομίλητος, άκαμπτος και μοιραζόταν σε άλλες αγκαλιές.
Αποφάσισα να τον γνωρίσω καλύτερα και γιατί όχι; Να τον κάνω δικό μου. Απλό πράγμα; Όχι, δυστυχώς, όχι. Όπως όλα τα καινούρια και τα μυστήρια, ήταν δύσκολο.Τον κάλεσα στο σπίτι και ανταποκρίθηκε. Ήθελα και θέλω να τον μελετήσω καλύτερα.
Πάει καιρός που εγώ και ο στόχος μου ζούμε μαζί κάτω από την ίδια στέγη. Και μπορεί να μην εύκολη πάντα αυτή η συγκατοίκηση, αλλά πλέον μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε.
Εγώ και ο στόχος μου είμαστε το τέλειο ζευγάρι. Είμαστε σύντροφοι αλλά και εχθροί, ανάλογα την ημέρα. Έχουμε κοινό όραμα ακόμα και αν δεν έχουμε πάντα τις ίδιες αντοχές. Ο στόχος μου σκοντάφτει συχνά και μου κάνει ζημιές, αλλά έχω μάθει πια να επανορθώνω. Τον περιποιούμαι όπως θα έκανα σε ένα παιδί. Προσέχω να είναι πάντα καθαρός και όχι θολός, να περπατάει με αργά βήματα και σταθερά, να βλέπει την όμορφη πλευρά της ζωής, τον αφήνω να τεμπελιάζει στις αργίες, του επιτρέπω να με τρολλάρει κάποιες στιγμές και κάθε μα κάθε βράδυ του λέω καληνύχτα με τρυφερότητα όσο και αν με έχει νευριάσει.
Εγώ και ο στόχος μου είμαστε οι καλύτεροι φίλοι. Του λέω πάντα την αλήθεια, γέρνω στον ώμο του και κλαίω, κάποιες φορές δε έχει ραγίσει τόσο το γυαλί μεταξύ μας που έχω φτάσει στο σημείο να του ζητήσω να φύγει από το σπίτι. Αλλά με το που το σκέφτομαι, αμέσως μαυρίζει η διάθεση μου και η προοπτική να ζω χωρίς αυτόν με γεμίζει ανασφάλεια.
Ο στόχος μου δεν είναι εύκολος. Είναι σαν αυτά τα αγόρια της εφηβείας μας που κάναμε τα πάντα για να μας κοιτάξουν, ενώ έχουν πολλές κοπέλες να τους περιτριγυρίζουν, τα οποία ακόμα και αν δεν γίνονταν ποτέ δικά μας, μας άφηνουν στο τέλος σε μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας μετά από την προσπάθεια να τα κερδίσουμε.
Εγώ και ο στόχος μου είμαστε μία ιστορία αγάπης και μυστηρίου από μόνοι μας. Είμαστε το θρίλερ που θες να δεις, αλλά και το happy end που ακούγεται παράταιρο αλλά αναγκαίο. Είμαστε όλα τα κλισέ αλλά πιστέψτε με, είναι μία από τις πιο σημαντικές και προσωπικές σχέσεις στην ζωή μου. Ας το παραδεχτώ. Εγώ και ο στόχος μου είμαστε ζευγάρι. Και πορευόμαστε μαζί, πάντα με γνώμονα το κοινό καλό και των δύο μας. Και είμαστε και κοινωνικοί. Πολύ. Μας αρέσει να βγαίνουμε με άλλα ζευγάρια και να γελάμε, να ανταλλάζουμε απόψεις, να στηριζόμαστε και να εξιστορούμε τις περιπέτειες μας.
Εγώ και ο στόχος μου λέμε να σας πάρουμε μαζί στις εξόδους μας.
Να γνωρίσετε και άλλες γυναίκες με τους στόχους τους, να γελάσουμε, να παραξενευτούμε, να πικραθούμε, να παραδειγματιστούμε, να σοκαριστούμε κάποιες φορές.
Εγώ και ο στόχος μου είμαστε έτοιμοι για βόλτες.