Στο suits τη διάσημη σειρά της τηλεόρασης ο Harvey Specter, πετυχημένος δικηγόρος στην Νέα Υόρκη, λέει σε κάποιο επεισόδιο την ατάκα: «Δούλεψε σκληρά, μέχρι να μην χρειάζεται να συστήνεσαι πλέον.» Αυτό, όσο εμπνευσμένο και αν ακούγεται, δεν είναι στόχος. Υπήρχε όμως στη Νέα Υόρκη μία κοπέλα σαν όλες μας, που αυτό το έκανε στόχο. Είναι διάσημη, πολύ διάσημη, είναι πλέον σειρά στο Netflix  με τον τίτλο «Ιinventing Anna», θεωρείται από τους περισσότερους από τις πιο επιτυχημένες απατεώνισσες παγκοσμίως και από κάποιους άλλους, μία πανέξυπνη αριβίστρια που απλά δεν είχε ξεκάθαρο στόχο. Όπως και να έχει η Άννα Σορόκιν, ή όπως έγινε γνωστή στους επιχειρηματικούς κύκλους της Νέας Υόρκης Άννα Ντέλβι, είναι το πρόσωπο των ημερών και το τέλειο παράδειγμα του «στόχου προς αποφυγή». Με ένα ερωτηματικό αυτό ε; 

Η Ιστορία της Άννας Σορόκιν

Η ιστορία της; Είναι πράγματι ενδιαφέρουσα. Νεαρή, εμφανίζεται από το πουθενά στην Νέα Υόρκη, με θολή καταγωγή, κάπου μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας και ταράζει τα νερά με την παρουσία της. Όχι πολύ όμορφη, καθόλου ευγενική, ασταθής, απρόσιτη, εισβάλλει με το έτσι θέλω στα σαλόνια της πόλης και κάθεται δίπλα στους πιο δυνατούς τραπεζίτες, σκορπώντας αφειδώς χρήματα. Δε δέχεται να μιλήσει για τίποτα άλλο παρά για ακριβά κρασιά, ρούχα και για τον στόχο της. Που στο μυαλό της είναι ξεκάθαρος, αλλά στα μάτια των άλλων τόσο κοινότυπος. Η Άννα θέλει να δημιουργήσει από το μηδέν ένα ίδρυμα τέχνης στο όνομά της. Στην πόλη όπου η τέχνη έχει φτάσει στο απόγειο της και οι άνθρωποι ψάχνουν τι άλλο να δώσουν παραπάνω σε αυτό τον τομέα, εκείνη ισχυρίζεται πως θα κάνει τη διαφορά.

Δεν έχει πλάνο, έχει μία και μόνη απλή παρουσίαση και την πεποίθησή της πως αυτό το πρότζεκτ της ανήκει. Η Άννα δείχνει με το δάχτυλο στους άλλους τον στόχο της και επιμένει να δουν την κατεύθυνση της. Και όλοι πείθονται πως αυτό που τους δείχνει είναι πράγματι ο στόχος της. Όλοι, ο ένας μετά τον άλλο, οι πιο έξυπνοι, οι πιο διάσημοι, βλέπουν το δάχτυλο της Άννας και αγκαλιάζουν τον στόχο της. Κανείς, ή τουλάχιστον σχεδόν κανείς για καιρό δε βλέπει τον πραγματικό στόχο της Άννας. Η Άννα κλέβει. Η Άννα δανείζεται χρήματα χωρίς επιστροφή, η Άννα λέει ψέματα για τα πάντα, η Άννα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Η Άννα χειρίζεται τους ανθρώπους, η Άννα μιλάει μόνο για το ίδρυμα της και για τίποτε άλλο. Η Άννα προσβάλλεται όταν κάποιος πάει να την αμφισβητήσει. Η Άννα κάνει κομπίνες, πλαστογραφεί, ζητάει αμύθητα ποσά από τράπεζες, νοικιάζει το πιο ακριβό κτίριο στην Νέα Υόρκη χωρίς καμία πρόθεση να το πληρώσει. Αρκεί να ακούγεται το όνομα της. Η Άννα απλά γυρίζει την πλάτη σε όποιον τολμήσει να αρχίσει να την ξεσκεπάζει και με ένα μαγικό τρόπο όλοι θέλουν να την πλησιάσουν για δουν τις αντιδράσεις της και να τους απολογηθεί με ένα ψέμα που θα αγκαλιάσουν.

Ο στόχος της

Ακούστε. Η Άννα δεν είναι τίποτα. Και είναι πολλά μαζί. Η Άννα κράτησε τον στόχο της προσωπικό, κρυφό και τον έτριψε καταπρόσωπο σε όλους όταν πια τον πέτυχε. Γνωρίζοντας πως θα υπάρξουν άνθρωποι που θα το εκτιμήσουν. Η Άννα από πάντα είχε στόχο όχι να χτίσει ένα ίδρυμα. Ούτε να κλέψει χρήματα. Είχε στόχο να τραβήξει τα φώτα πάνω της, να γίνει διάσημη με όποιο τίμημα και να αποδείξει το ταλέντο της που είναι να παραπλανεί κόσμο και να πουλάει ότι θέλει χωρίς καν να είναι υποχρεωμένη να πείσει για τα πλεονεκτήματα του προϊόντος. Η Άννα κατηγορήθηκε για απάτες, καταδικάστηκε, πήγε φυλακή στην πιο σκληρή φυλακή της Νέας Υόρκης, έλαμψε στη δίκη της, δεν έχασε στιγμή το τουπέ της, δεν παρέκκλινε λεπτό από το ύφος και τη στάση της. Όταν πια βγήκε από τη φυλακή απλά δήλωσε πως πέτυχε τον στόχο της. Έγινε διάσημη και είχε δείξει σε όλους όσους την ενδιέφερε πως μπορούσε να πουλήσει… φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Έχει φανατικούς θαυμαστές, θύματα από την απάτη της που ακόμα ξεχρεώνουν τα χρέη τους, πολλά λεφτά από το Νέτφλιξ, εταιρίες που θέλουν να συνεργαστούν μαζί της για διαφημίσεις και ένα λογαριασμό στο Instagram που αριθμεί εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθους στους οποίους μιλάει για την εμπειρία της στη φυλακή σαν να είναι ένα απλό ενδιαφέρον ταξίδι. 

Είναι η Άννα παράδειγμα προς αποφυγή; Φυσικά. Γιατί πάτησε επί πτωμάτων για να πετύχει. Και αυτό σίγουρα θα της στοιχίσει στο μέλλον. 

Έχει η Άννα κάτι να μας μάθει; Φυσικά. Και ίσως είναι το μόνο θετικό στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε διερευνώντας αυτή την αξιόλογη περίπτωση παθολογικής ματαιοδοξίας της Άννας Σορόκιν. Ο στόχος μας κάποιες φορές πρέπει να παραμείνει προσωπικός. Δεν είναι πάντα προς κατανάλωση και επίδειξη. Μπορεί να χρειαστεί να είναι καλυμμένος από πέπλα τα οποία βλέπουν οι άλλοι. Και αν ο στόχος μας είναι σημαντικός για εμάς, τότε δεν τα παρατάμε ποτέ. Μένουμε προσηλωμένοι εκεί, περιμένοντας να μιλήσει ο στόχος μας πριν από εμάς. Και να πει σε όλους το όνομα μας που είναι γραμμένο πάνω του. 

Πρόταση μου; Δείτε την σειρά. Δείτε την ίδια να σας μιλάει μέσα από τα κοινωνικά της δίκτυα. Μπορεί να καταλάβετε πιο σκληρά από ποτέ τον αδηφάγο καταναλωτικό κόσμο που ζούμε και τους ανθρώπους-κινδύνους που καλούμαστε να αναγνωρίσουμε,  αλλά θα δείτε και την επιμονή ενός ανθρώπου σε τέτοιο σημείο που πιστέψτε με, θα σας μεταφέρει λίγο από την αυτοπεποίθηση της. Και αυτό καμιά φορά.. it’s all it takes…