Η Ζωή των ΑμεΑ στην Ελλάδα: Δυσκολίες και Εμπόδια
Η ζωή των ΑμεΑ στην Ελλάδα είναι γεμάτη δυσκολίες και εμπόδια, που δεν περιορίζονται μόνο στην καθημερινότητά τους, αλλά επεκτείνονται σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. Ποια είναι η πραγματικότητα του να είσαι ΑμεΑ και να ζεις στην Ελλάδα; Αρχικά, ναι ξέρουμε ότι δεν είναι κάποια παγκόσμια ημέρα. Γιατί ως γνωστών μόνο τότε ευαισθητοποιούμαστε για όλα όσα θα πρέπει να μας ταρακουνούν. Δεύτερον, ΑμεΑ: Άτομα με Αναπηρία. Όχι με ειδικές ανάγκες.
Προβλήματα Προσβασιμότητας: Ράμπες και Δημόσιοι Χώροι
Με την επικαιρότητα να κυμαίνεται γύρω από τους παραολυμπιακούς αγώνες δε γίνεται να μη θίξουμε την κατάσταση που επικρατεί στην πραγματικότητα. Γιατί τις μεγαλύτερες δυσκολίες οι αθλητές, δεν τις συναντούν στον χώρο του γηπέδου και της προπόνησης. Τις βιώνουν καθημερινά από την κοινωνία και τον περιβάλλοντα χώρο. Η φράση «Φέρνουν οι Έλληνες παραολυμπιονίκες μετάλλια σε μια χώρα που δεν έχει ράμπες» βρίσκεται παντού στο διαδίκτυο. Κυκλοφορούν σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες και σποτάκια που κατακρίνουν κακές συνήθειες που κάνουμε εις βάρους των ΑμεΑ, ενώ ανεβάζουμε και προωθούμε τα επιτεύγματά τους στους παραολυμπιακούς. Πιο συγκεκριμένα:
Το πολυαγαπημένο παρκάρισμα στη ράμπα
Το παράνομο παρκάρισμα σε ράμπες αποτελεί συχνό φαινόμενο, δημιουργώντας σοβαρά εμπόδια για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες. Εννοείται βέβαια, να ανεβάσω στα social media τους Έλληνες Παραολυμπιονίκες όσο το αυτοκίνητό μου είναι παρκαρισμένο στη ράμπα ή πάνω σε πεζοδρόμιο. Δυστυχώς αυτό δεν είναι ένα, δύο παραδείγματα αλλά η κανονικότητα. Πέρα από τα κακά πεζοδρόμια και τα εμπόδια (πχ δέντρα, αντικείμενα κλπ) πάντα θα υπάρχει μια εξτρα πρόκληση: ένα κακοπαρκαρισμένο αυτοκίνητο.
Απολαμβάνεις καφεδάκι πάνω στον οδηγό τυφλών
Στους δρόμους και τις πλατείες, η κακή χρήση των οδηγών τυφλών από τους πολίτες δημιουργεί επιπλέον προβλήματα για τα άτομα με προβλήματα όρασης. Τις περισσότερες φορές, άθελά σου προσθέτεις μια ακόμη καρέκλα στο τραπέζι εμποδίζοντας τον οδηγό τυφλών. Άλλες φορές, πάλι άθελά σου, παρκάρεις το μηχανάκι εκεί. Φυσικά υπάρχουν και οι φορές που αυτό γίνεται με πλήρη έγνοια.
Αφήνω το αυτοκίνητο σε θέση ΑμεΑ
Η κατάχρηση των θέσεων στάθμευσης για ΑμεΑ είναι ένα από τα πιο κοινά παραπτώματα, καθώς πολλοί επιλέγουν να αγνοούν τη σημασία τους. Άλλη μια φορά που δε θέλω να ξεβολευτώ, να περπατήσω λίγο παραπάνω. Η τοποθεσία των θέσεων ΑμεΑ είναι πολύ συγκεκριμένη και δεν πρέπει να τις χρησιμοποιούμε ούτε αν δε βλέπουμε άλλες θέσεις άδειες, ούτε αν κάνουμε μόνο δύο λεπτά.
Εμπόδια στην Κοινωνική Ζωή: Η Πρόσβαση σε Ψυχαγωγία
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η δύναμη και η προσπάθεια όλων τον αθλητών. Υπάρχει όμως κάτι που ίσως να μην έχουμε λάβει υπόψη. Υπάρχει στην Ελλάδα κάποια άλλη εναλλακτική για τον ελεύθερο χρόνο τους; Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να έχει ως χόμπι το να πηγαίνει θέατρο, άλλος ταξίδια ενώ κάποιος άλλος απλά για ποτό.
Αν σκεφτούμε λίγο παραπάνω για το πόσο προσβάσιμη είναι η χώρα μας σίγουρα θα απογοητευτούμε. Τα γήπεδα και οι αθλητικές εγκαταστάσεις αποτελούν τους πιο προσβάσιμους χώρους. Τι γίνεται αν κάποιος δε θέλει να ασχοληθεί με τον αθλητισμό; Αν θέλει να βγει απλώς για ποτό και να διασκεδάσει με την παρέα του, θα αντιμετωπίσει δυσκολίες. Για παράδειγμα ένα άτομο με αμαξίδιο θα πρέπει να έχει προνοήσει για το αν υπάρχει πάρκινγκ κοντά στον χώρο, αν το μαγαζί έχει ράμπες, αν έχει τουαλέτες κλπ. Ολόκληρη έρευνα δηλαδή για ένα -υποτίθεται- απλό ποτό.
Κάποιος που στα ενδιαφέροντά του είναι τα βιντεοπαιχνίδια, έχουν μεριμνήσει όλες οι εταιρείες να έχουν κονσόλες και ρυθμίσεις για ΑμεΑ; Στα social media ποστάρω περιεχόμενο που μπορεί να είναι ορατό σε όλους; Κάποιες εταιρείες τεχνολογίας βέβαια, έχουν αρχίσει να παρέχουν περισσότερες λύσεις για ΑμεΑ, ωστόσο υπάρχει ακόμα δρόμος να διανυθεί.
Τα παραδείγματα θα μπορούσαν να συνεχίσουν και να δημιουργήσουμε μια μεγάλη λίστα. Μια λίστα που έστω μια φορά θα έχεις πιάσει τον εαυτό σου ή κάποιον στον κύκλο σου να κάνει πράξη μια από αυτές τις συμπεριφορές.
Παραολυμπιακοί Αγώνες: Η Αντίθεση με την Πραγματικότητα της Ελλάδας
Οι επιτυχίες των Ελλήνων παραολυμπιονικών αναδεικνύουν τη δύναμη και την αποφασιστικότητά τους, όμως αναδεικνύουν και τις αντιφάσεις μιας χώρας που δεν τους στηρίζει επαρκώς. Επικροτούμε και θαυμάζουμε τους παραολυμπιονίκες αθλητές αλλά ποια είναι η θέση μας όταν καταπατάει η χώρα μας τα δικαιώματά τους; Ποια είναι η δική μας γενική στάση ως προς την επίτευξη μιας αλλαγής.
Ας σκεφτούμε τις δημόσιες υπηρεσίες, τα γραφεία είναι καταλλήλως φτιαγμένα για να περνάει από κάτω αμαξίδιο; Τα ΜΜΜ είναι προσβάσιμα και λειτουργικά για ΑμεΑ ή δεν μπορούν να νιώθουν σίγουροι ότι θα φτάσουν στον προορισμό τους χωρίς κάποιο εμπόδιο.
Στο εργασιακό περιβάλλον υπάρχει η κατάλληλη ενημέρωση και διαμόρφωση του χώρου ή μόνο διακρίσεις; Δυστυχώς πολλοί χώροι εργασίας παραμένουν ανεπαρκείς, ενώ δε λαμβάνονται πάντα υπόψη οι ανάγκες των εργαζομένων με αναπηρίες.
Ουσιαστικές αλλαγές με απλά μέτρα
Οι ουσιαστικές αλλαγές έρχονται μέσα από συγκεκριμένες κινήσεις που όλοι μπορούμε να υιοθετήσουμε. Επιπλέον, αναμφίβολα ξεκινούν από απλά μέτρα που όλοι μπορούμε να υποστηρίξουμε, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο.
- Ας υποστηρίζουμε ενεργά εταιρείες και καταστήματα που έχουν λάβει μέτρα για να είναι προσβάσιμα, όπως ράμπες, προσβάσιμες τουαλέτες, και προϊόντα που εξυπηρετούν άτομα με αναπηρίες.
- Σίγουρα μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα social media υπεύθυνα, προωθώντας μηνύματα και ευαισθητοποιώντας το κοινό για τα δικαιώματα των ΑμεΑ. Αλλιώς πολύ απλά μπορούμε να φροντίζουμε το περιεχόμενό μας να είναι προσβάσιμο σε όλους.
- Ας αναζητήσουμε ευκαιρίες για εκπαίδευση και ενημέρωση, συμμετέχοντας σε δράσεις που προωθούν την προσβασιμότητα και την ισότητα.
Η Κοινωνική Ευθύνη προς τα ΑμεΑ
Ρώτα, Μάθε και Ενημερώσου. Συζήτησε με άτομα ΑμεΑ, με φορείς και οργανισμούς για το ποιες είναι οι πραγματικές προκλήσεις και πού μπορείς να βοηθήσεις. Ίσως να πρέπει να έχουμε μια καλύτερη και μεγαλύτερη συνείδηση για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Και εδώ έρχεται μια πολύ σημαντική διαπίστωση.
Έχετε αναρωτηθεί αν τελικά ο όρος αναπηρία χαρακτηρίζει τον άνθρωπο λόγω της βλάβης που έχει; Μήπως τελικά ο κάθε χώρος προσδίδει την αναπηρία;
Η αναπηρία λοιπόν, συχνά, δεν προέρχεται από το ίδιο το άτομο, αλλά από τις ανεπαρκείς υποδομές και την κοινωνική αδιαφορία.
Αρθρογράφος: Κατερίνα Φαΐλι
Επιμέλεια Άρθρου: Σοφία Διαλιάτση
